İsimsiz bir okuyucu, Washington Post’tan bir haberden alıntı yapıyor: Lancet’te Pazartesi günü yayınlanan bir araştırma, yüksek kan basıncı, daha yüksek diyabet oranları, düşük eğitim ve gelir gibi bunama için daha fazla risk faktörü olan yetişkinler ve yalnız yaşayanlar için işitme cihazı kullanımının bilişsel gerileme riskini yaklaşık yarı yarıya (yüzde 48) azaltabileceğini buldu. Çalışma, Amsterdam’daki Alzheimer Derneği Uluslararası Konferansında sunuldu. […] Üç yıllık bir süre boyunca, randomize kontrollü çalışma, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki dört tesiste 70 ila 84 yaşları arasındaki yaklaşık 1.000 yaşlı yetişkin üzerinde çalıştı. Katılımcılar, devam etmekte olan bir kardiyovasküler sağlık – Topluluklarda Ateroskleroz Riski (ARIC) – araştırmasındaki yaşlı yetişkinleri ve ARIC yetişkinlerinden daha sağlıklı olan diğerlerini içeriyordu; her iki grup da her sitedeki aynı topluluklardandı.
İki grup birleştirildiğinde, işitme cihazı kullanımının bilişsel değişiklikleri yavaşlatmada anlamlı bir etkisinin olmadığı gösterildi. Bunama riski daha yüksek olan ARIC grubu ayrı ayrı analiz edildiğinde, araştırmacılar işitme müdahalesinin – bir odyologla danışmanlık ve işitme cihazı kullanımı – bilişsel gerilemeyi azaltmada önemli bir etkiye sahip olduğunu buldular. Demans için yüksek risk altında olduğu düşünülen kişiler daha yaşlıydı ve diğer faktörlerin yanı sıra daha düşük bilişsel puanlara sahipti. Araştırmacılar, gruplar birleştirildiğinde, daha sağlıklı katılımcıların yaşadığı daha yavaş bilişsel gerileme oranının, işitme cihazlarının herhangi bir etkisini sınırlamış olabileceğini öne sürdü. İşitme tedavisinin uzun vadede bunama gelişme riskini azaltıp azaltmadığı hala bilinmemektedir. Johns Hopkins Üniversitesi’nde Cochlear İşitme ve Halk Sağlığı Merkezi’nin direktörü olan Lin, “Bu bir sonraki büyük soru ve henüz cevaplayamadığımız bir şey” dedi. Kendisi ve meslektaşlarının bu soruyu cevaplamak için uzun vadeli bir takip çalışması planladıklarını söyledi.
Columbia Üniversitesi Irving Tıp Merkezi’nde kulak burun boğaz doçenti olan Justin S. Golub, son on yılda işitme kaybı olan kişilerin bilişlerinin neden daha kötü olduğunu belirlemeye çalışan birçok çalışma olduğunu söyledi. Bir teoriye göre, işitme kaybı olan kişilerin başkalarının söylediklerini anlamaları çok fazla çaba gerektiriyor ve gerekli beyin gücü, duyulanların anlamını işlemek için daha az bilişsel kaynak bırakıyor, dedi. Başka bir teori beyin yapısıyla ilgilidir. Araştırmalar, işitme kaybı olan kişilerin şakak loblarının iç kulaktan çok fazla işitsel girdi almadığı için daha hızlı küçülme eğiliminde olduğunu göstermiştir. Lancet çalışmasının bir parçası olmayan Golub, şakak lobunun beynin diğer bölümleriyle bağlantılı olduğunu ve “beyin yapısı ve işlevi üzerinde kademeli etkileri olabilir” dedi. Üçüncü bir teori, işitme kaybı olan kişilerin daha az sosyal olma eğiliminde oldukları ve sonuç olarak daha az bilişsel uyarıma sahip olduklarıdır, dedi.
News
