Taylor Swift’in “From The Vault” parçalarının çoğu, gereksiz olsa da ilginçtir – ya kulağa biraz fazla benzeyen, uygun bir şekilde piyasaya sürülen Swift şarkılarına ya da tamamen olmayanlara benzeyen inatçılar için meraklar. Orası en başta neden kesim odasının zemininde bırakıldıklarını anlamanızı sağlayacak şekilde. Ama kapanan “Zamansız” Şimdi Konuş (Taylor’ın Versiyonu), on yıldır geride bırakılamayacak kadar iyi. Yoluna devam etmemenin gerekçesini neredeyse anlayabiliyorum. Şimdi konuşaynı işleve hizmet eden pek çok şarkıya sahiptir: “Dear John”, “Back ToAralık”, “Last Kiss” – tüm ayrıntıların duygusal bir içgüdüsel vuruşta bir araya geldiği kapsamlı, anlatı odaklı şarkılar.
Ama “Zamansız” hepsinin yanında yer alabilir. Şarkı, gerçek hayattaki aşk hikayeleriyle – daha sonra “marjorie” ve “epifany” de yazacağı Swift’in büyükanne ve büyükbabasınınkiyle – önceki yıllarda olduğu gibi daha ergen fantezi uçuşlarıyla bağlanan dokunaklı, hassas bir ipliği takip ediyor. -korona geri çağırdığı yer Romeo Juliet “Love Story” fanatizmi. Tüm farklı zaman çizelgelerinde, gözlerini ödülden ayırmıyor: bu şarkının dizelerinde kazdıkları gibi eski bir fotoğraf kadar sıcak ve gelip geçici hissettiren bir aşk. “Hayatta sadece bir kez bulabileceğin türden bir aşk/ Elden bırakmadığın türden bir aşk,” diye şarkı söylüyor. Sonunda Swift bizi (o zamanki) günümüze getiriyor: “Birkaç yıl önce kalabalık bir odada/ Ve bazen hiçbir kanıt yoktur, sadece bilirsiniz.” 1944’ten günümüze uzanan, gerçekten zamansız hissettiren türden bir şarkı. Sanırım bize eski bir şeyin yeniden yeni yapılmış gibi gelmesi sorun değil, hatta belki de uygun. —James
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.